பிரியம்

என் ஒவ்வொரு மலர்வும்
உனக்கென்றே ஆனது
ஒவ்வொரு புலர்வும்
நீ
எனக்காகவே
கண்விழித்த போதில்
பெரும்பொழுதை
என்னுடனே கழித்தபோதில்
நான் சோர்ந்த போதெல்லாம்
தெம்பூட்டியபோதில்
எனது ஒவ்வொரு உயிர்ப்பிற்காகவும்
தவமிருந்தபோதில்
இரவின் விழிப்பை நினைவூட்டும்
அந்த விழிகளின் பரபரப்பில்
என் மலர்ச்சியை கண்டபோதில்

ஒவ்வொன்றிலும் பக்குவம் இருந்தது.
பரந்தநோக்கும் தெரிந்தது

ஒவ்வொரு புலர்விலும்
முதல் முகம்
என்முகமாகவே இருக்க விரும்பினாய்.
விழிகளை மூடியபடி
'கணியம்  பார்த்து
என் அருகில் வந்து
உன் முதற் பார்வையை எனக்காக்குவதில்
என்னைத் தழுவுவதில் உனக்கொரு இன்பம்
.
 நீண்ட இடைவெளியின் பின்
மீண்டும் உன்னைப் பார்க்கிறேன்.
அதே முகம்,
அதே மகிழ்ச்சி
அதே பரிவு
அதே தழுவல்
இன்னொன்றும் கூட
ஒரு பொட்டுக் கண்ணீர்
செயலிழந்த விழிகளிலிருந்து