காத்திருப்பு

நாளின் பெரும்பொழுது
என்னை
திட்டித் தீர்ப்பதிலேயே கழிகின்றது

நடக்குமுன்னரே பறக்கும் மனத்தை
முடிவெடுக்கு முன்னரே ஆட்டிவிடும் தலையை---
சொற்களை முந்திவிடும் பார்வையின் வீச்சை---
கட்டும் வல்லமை போதாமல்
கவலை விரவி நிற்கிறது

எதிரியின் எல்லைக்குள்ளேயான
வேவுப் புலியின் நகர்வை------
காவலரண் மீதிருக்கும்
மூட மறந்த விழிகளின் கூர்மையை---
குறி பொருத்திய துப்பாக்கி விசைவில்லில்
பதிந்திருக்கும் விரல்களின் உறுதியைப் போல்
ஒரு மனத்தை
அது அவாவி நிற்கிறது.

காத்திருக்கின்றேன்
என்னை எனக்கு உணர்த்திய ஏதோ ஒன்று
என்னை நான் ஆளவும் உதவும்
என்ற
அசைக்க முடியாத நம்பிக்கையுடன்.....

ஆகஸ்ட் 1996